Varlık içinde yokluktu benimki..

     Sanırım bazı olaylara açıklık getirmenin vakti geldi. Benim can dostum. Günlerdir içimin içini yemesine sebep olan insan, tek bir kişi sebep oldu tüm olaylara. Üç gündür o kadar çok şey yaşadım ki. Ölümden döndüm mesela. Bindiğimiz aracın kabloları tutuşmuş. Bizi dışarı çıkardılar. Son anda kokunun nerden geldiğini bulup bütün kabloları kopardılar da büyük bir olaydan son anda kurtulmuş olduk.

      Yetmedi tabi yaşadıklarım. Burda kalsa şaşardım zaten. Üstünden bir kaç saat gemeden Aydın'lı kızlardan birinin takıntısı kızı rahatsız etmeye başladı. Tabi Murat boş durmayıp kıza destek oldu. Bunu gören diğer kız arkadaşını kıskandı. Akşam vakti bizi bırakıp dışarı çıktı. Ardından Murat gitti. Sonuçta babaları kızlarını Murat'a emanet etmişti. Kız dışarda Murat'a o kadar ağır laflar söylemiş ki yerinde başkası olsa orda bırakıp gelir ama o bunu yapmadı tabi ki. İki kızın birbirini kıskanması yetmezmiş gibi şimdi bir de üçüncü kız çıktı. O mu kim?? Aydın'lı kızlardan birinin kardeşi. Peki ne mi yaptı?? Kız kardeşinin Murat'ı sevdiğini bile bile Murat'ı öpmüş ve şimdi çıkıyorlar. Üç kız birbirine girdi. Kardeşler birbirlerine düşman gibi davranıyorlar. Kimin yanında olacağımı kime inanıp destek olacağımı bilmiyorum. İşin garip tarafı iki kız kardeş daha önce birbirleriyle inatlaşıp eski sevgileriyle falan çıkmışlar. Murat'ın da bu durumun bir parçası olduğunu düşünmüyor değilim hani. Ablası Murat'tan hoşlandığını söylediği için bunları yapmış olabilir. Allah'ım ben bile anlatırken sıkıldım. Haaa Murat bu kızları takıyor mu?? Sevgilisi dahil olmak üzere hiç biri umrunda değil. Kızla ilişkilerinin yürümeyeceğini biliyor. Kıza karşı en ufak bir şeyde hissetmediğini söylüyor. Ama hala her fırsatta dip dibeler. Peki şimdi ne mi olacak?? Valla bende bilmiyorum. İki kardeş ve bir yakın arkadaş Murat için yarış halindeler. Benim canımı sıkan şeyse tüm bu olanlardan öte bizim de olayların için dahil edilmiş olmamız. Cuma günü Murat'ın çıktığı kız burdan gittiğinde her şey düzelir mi acaba diye bir umut var hala içimde.

     Beni sorarsanız şu üç gündür en iyi halimdeyim. Moralim yerinde ya da ben öyle sanıyorum. Nasıl davrandığımı bilemez haldeyim. Bir an önce kahkahalarla gülerken bir an sonra suratım asılabiliyor. Uzun zamandır ilk kez kendimi yalnız hissediyorum. Hem de yapayalnız. Bu durumu da aşmaktayım merak etmeyin. Ben nelerin üstesinden gelmedim ki.