ÖzleMİMsin..

     Ne haftaydı beee. Sınavlara girip çıkmaktan nevrim döndü. Her gün maksimum iki uyudum ve son gün Denizli'ye gelirken tam 36 saattir uykusuzdum. Stresten ve uykusuzluktan gözlerim şişti, yüzümde yaralar bereler oldu ama sınavları atlattım çok şükür. Bir de hepsinden geçtiğimi öğrenirsem nasıl mutlu olacağım anlatamam :)) Eee eve geldim de kurtuldum mu?? yokkk nerdee :)) Bir ay tatilim var ama bu bir ay yine sınavlara çalışıp aöf'nin finallerine hazırlanacağım. Sonra yine okullar açılacak falan. Ayy anlatırken bile yoruluyor, daralıyor insan :))

     O değilde her şeye iyi tarafından bakmak lazım. Bu aralar neşem yerinde. Eve geldim ya onun sevinci var sanırım. Ailemi gerçekten özlediğimi fark ettim. Uppss Tolga bana mim göndermişti. Soruyu sormadan cevaplamaya başlamış gibi oldum.

     "Neleri özledin??" demiş bana.Neleri özlemedim ki. Evdeki huzuru özledim mesela. Annemin tarhana çorbasını özledim ama hala içemedim. Bilgisayarımı da özledim. Başımı yastığa koyduğumda kurduğum hayalleri özledim. Sevmeyi, sevilmeyi özledim. Birine karşılıksız güvenmeyi özledim. İyiki'leri özledim. Sevilen insanlarla yapılan muhabbetleri özledim. Bir de onu özledim. Aslında hepsinde çokta onu özledim. O bilir kendini zaten..